Açık kalmış bir pencereyi örtermiş gibi öpsen dudaklarımı
İki kaşımın ortasındaki şaşkınlık çizgisindeki yol ayrımı
böyle yontmuş bir heykeltraş yüzümü
İtalyan ağızlarda bir lakap: Artistaa!
Açık kalmış bir pencereyi örtermiş gibi öpsen dudaklarımı
Üstüm açıkken battaniye gibi örtsen üzerimi
Ben kimsenin beni sevmesine alışkın değilim
Çünkü bütün güzel yüzlerden yaşlıyım
Kimse de kendi güzelliğimin farkına vardıramaz beni
Güzel miyim değil miyim onu da bilmiyorum
Kendimi empoze edecek kadar sevmiyorum kimseyi
Yankılanamıyorum
Pencereler açık.
(To be continued...)
Haziran 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder