Bu dünyanın bir ruhu var
Dik yamaçlı dağların omuzlarını yalayıveriyor delice uçuyor sonra
Hep devasa şeylerin dilini biliyor
Büyük işler onun başının altından çıkıyor hep
Dünya ruhu olmak kolay değil
Omuzları yalıyor dedim ya
Ordan aşağı atlayıveriyor çivilemesine
Okyanusun dibine çakıyor alnını
Seviyor orayı
Ciğerlerine çekiyor 
Suları
Sonra dakikada yüz kilometrelerce sivri adaların tabanı suyla kaplı avlusundan uçuyor ileri
Rüzgar yiyor, rüzgar yutuyor, dalgalanıyor saçları
İlerde kapkara bir kara parçası
Ölüler ve kurtlarla kaplı bir vadinin tabanına sırtüstü uzanıyor
Çürüme kokan vadide kurtlar yanaklarından tırmanıyor
Kurtların dilini biliyor
Ensesi değiyor çamurlara

Ceketindeki bulamaçlarla
Bir kadının kapısını çalıyor
Kadın kapıyı açıyor, sevişiyorlar
Saçları dalgalanıyor
Dünya ruhu olmak kolay değil
Büyük kütleler kulaklarında titreşir onun
Okyanusun dalgaları gümbürder
Dağların karanlıkları bıçak gibi belirdiğinde çıplak gözle o görür
Yüreğinde görür bunları
Yürek dediğimiz,
Ota püsüre büzülüp gerilen
Cız eden yer

Kollarını yara yara çöle yüzer
Dudakları öyle kurur ki
Görseler en haşin zalimin bile içi cız eder
Çöllerde akrepler vardır
Akreplerle konuşur,
Akrepleri yarasına koyar
Aynı anda onlarca kaktüs diker
Ama çöller sekiz ülke büyüklüğündedir
Ruh ufka bakar, sekiz ülkeyi görür
Barkan gölgelerinde uyur
Başında yıldızlar döner
Yıldızlardan bir yıldızdadır o
Yüreğinde yaprak yaprak asırlarca kitap
Gözlerinin önünde sayısız ecdadı her mahlukatın
Güneşse yukarda parlamaktadır.


Reenkarne Kovboy
2014 ortaları