16 Kasım 2015 Pazartesi

Desteksizler Anıtı

Ben
En son aşık olduğumda
Lig takımı oynardı gözlerimin önünde
Çarpan bacaklardan çıkan ses olurdu
Gözlerimin içi ıslak karbonmonoksit
Laleli'ye de hiç gitmedik
Hiç çocuğumuz olmadı

Dansöz izlemedik

İstediği kadar patlasın acıların kapıları
İstedikleri kadar söksünler gecemin ciğerini

Gecemi 

Ah

Sarayda bir ışık yanar
Yararsız bir sığınma evi

Biliyorum mutilasyonum gerçekleştiğinde  kör kütük de olsa yürümeyi:
Desteksizler Anıtı, uzakta
kimsenin yanaşmadığı bi saraydır
dünyanın en büyük çadırı
-Kimsesiz kızların
Çarşaflarından yaptığı-

Allahın hiç hatırlamadığının
İnsanın omuz silktiğinin
Güçlünün sırtını dayadığı
Nasiplenenin daha da nasiplendiği
Ve kimsenin empati kurmadığının
Kemiklerinin üzerine gerdikleri
Desteksizler Anıtı

Eylül '15

@reenkarnekovboy

Hiç yorum yok: